Weinig teksten van Kafka laten zich zo politiek lezen als In de strafkolonie.

Een toerist krijgt  van een legerofficier uitleg over een vernuftige executiemachine. Straks zal deze machine in werking treden en zo een doodvonnis uitvoeren. De toerist mag het live meemaken. Hij slaagt er maar moeilijk in zijn mening hierover kenbaar te maken.

Waar bevinden we ons? In Afrika? Is de toerist een westerling? En wil de officier met zijn complexe redeneringen en technische kennis bewijzen hoe ‘modern’ hij is? Het gesprek tussen beiden, over beschaving en geweld, verloopt zéér ongemakkelijk. 

Bart Meuleman laat In de strafkolonie voorafgaan door een enscenering van Het hol, een intrigerend kortverhaal en de ultieme parabel over onze obsessie met veiligheid en bezit. In Het hol is een wezen aan het woord, half mens, half dier, dat krampachtig zijn eigen plek probeert te verdedigen. Maar hoe reëel is de bedreiging? En komt ze van buiten? Of zit ze in het eigen hoofd?