In zijn langlopende onderzoeksproject INFINI (2016-nu) vraagt hij kunstenaars uit verschillende disciplines welke beelden ze willen tonen in het theater, om die samen met Decoratelier - het verbond van bouwers, techniekers en vaardigheden rond zijn praktijk - naar scenografie te vertalen. Sinds zes jaar is Decoratelier (Ultima podiumkunsten 2019) ook een fysieke ruimte in een voormalige fabriek in Molenbeek, van waaruit Jozef zijn werelden schept – via voorstellingen als Underneath Which Rivers Flow (2019 i.s.m. Globe Aroma) – en waar hij anderen uitnodigt om ruimte in te nemen en te creëren, via kunstenaarsresidenties, sociaal-artistieke projecten, performance en nightlife.
een debuut
Toch beschouwt Jozef Wouters A Day is a Hundred Years in zekere zin als zijn debuut: mid-career is dit de eerste voorstelling die hij met zijn eigen naam signeert. A Day is a Hundred Years is een nieuwe stap in Jozefs traject, een zoektocht: hoe kan je een ruimte een verhaal laten worden zonder dat het een site-specifieke voorstelling wordt?
"A Day is a Hundred Years komt op een interessant moment in de ontwikkeling van Decoratelier,’ zegt Jozef Wouters. ‘Sinds de pandemie is mijn werk, en dus ook Decoratelier, steeds meer een ruimte vol realiteit geworden. Festivals, kunstenaarsresidenties, een publiek openluchtzwembad (FLOW, in Anderlecht), een vaste ploeg... We leken klaar voor de volgende stap naar een vaste structuur die op eigen benen kan staan. Een organisatie die de dingen samenhoudt. Kan een voorstelling dat ook? Kan fictie een volgende stap zijn naar realiteit? De meeste mensen die bij Decoratelier werken, maakten nog nooit een creatie mee. Ik ben een kunstenaar, een verteller van verhalen. Kan ik Decoratelier verleiden om te blijven verzinnen en vernieuwen?"
Barry Ahmad Talib
Met A Day is a Hundred Years maakt Jozef Wouters een voorstelling vanuit de weelde én de moeilijkheden van zijn tijdelijke structuur. De protagonist is Barry Ahmad Talib, een kunstenaar die vijf jaar geleden vanuit Sagale (Guinee-Conakry) naar België kwam en Decoratelier leerde kennen als deelnemer aan Underneath Which Rivers Flow. "Als kunstenaar in residentie groeide Barry de afgelopen jaren uit tot de huisbewaarder van het atelier. Wie in Decoratelier geweest is kent Barry en omgekeerd," zegt Jozef Wouters. "Zijn vertrouwen in de verbeelding als manier om te overleven, is een fundamentele basis voor deze voorstelling. Vorig najaar begonnen we samen met het knippen van duizenden blaadjes uit tapijt – het tijdrovende en zorgzame werk dat de basis vormt van Barry’s installaties. Tijdens die lange winterdagen luisterden we muziek en vertelden we elkaar verhalen, over slapeloosheid, gemis, donker, licht en angsten. Die verhalen en klanken vormen het weefsel waaruit A Day is a Hundred Years ontstaat.’"
een gedeelde fictie
Op meer dan één manier wordt Decoratelier getransporteerd naar het podium van de Bourla in Antwerpen. Barry Ahmad Talib, maar ook technisch directeur en rechterhand Menno Vandevelde, licht- en geluidskunstenaar Michiel Soete – die een belangrijke rol speelt in het uitdenken en uitwerken van de artistieke concepten achter deze en andere voorstellingen van Jozef Wouters – en productieleider Marie Umuhoza werden uitgenodigd om mee te werken aan de voorstelling. Op de scène staat Barry naast performers, muzikanten en kunstenaars – Kamal Tall, Micha Goldberg, Naomi Lilith Quashie en Maya Dhondt – die de laatste jaren deel uitmaakten van het programma van Decoratelier. Al die diverse facetten van Decoratelier komen bij A Day is a Hundred Years samen in een gedeelde fictie, waarin geen onderscheid gemaakt wordt tussen de werkelijkheid en alle andere mogelijkheden.