Na Onegin, Wolfskers en Bloed & rozen. Het lied van Jeanne en Gilles werken Guy Cassiers en Dominique Pauwels opnieuw samen. Guy Cassiers waagt zich bovendien voor de eerste keer aan Shakespeare. MCBTH wordt een uitgebeende versie van Macbeth met zes muzikanten live in de orkestbak en drie zangeressen live op de scène. Theater, opera en visuele technologie brengen Shakespeares tragedie van de verbeelding terug tot haar naakte essentie.

“De ontwikkeling van Macbeth – zijn groeiende moordlust, de verinnerlijking van zijn morele strijd, zijn vereenzaming, zijn steeds losser wordende greep op de werkelijkheid, de hel van zijn verbeelding – krijgt een vertaling in het gebruik van de zang en de muziek. Voor Dominique moet de voorstelling beginnen als een theaterstuk. Maar naarmate Macbeth meer macht verwerft en meer moorden pleegt, begint het theatermedium af te brokkelen en sluipt er een ander medium binnen: opera. Macbeth gaat zodanig op in zijn machtsstrijd dat de wereld rondom hem vervaagt.” – Erwin Jans

Harold Bloom: "Shakespeares grootste kracht is een radicale verinnerlijking en dit is zijn meest verinnerlijkte drama, dat zich afspeelt in het schuldige bewustzijn van Macbeth.”