De leidraad binnen Arthur Schnitzlers relationele tragikomedie uit 1911 is de trouw en ontrouw binnen het huwelijk van Frederik en Genia Hofreiter. De egocentrische en notoire vreemdganger Frederik komt er achter dat zijn vrouw Genia een minnaar heeft afgewezen uit trouw aan haar echtgenoot. Na haar afwijzing heeft de jonge man, een vriend van het echtpaar, zelfmoord gepleegd. Frederik verwijt haar indirect de dood van hun vriend.

Een haarscherpe en tijdloze analyse van menselijke relaties, vanaf 24 oktober te zien in de Bourla en op tournee.

Wij. Wij willen geen woeste liefde, wij eisen geen bloed, wij schreeuwen niet om wraak. Niet meer.
Wij zijn ruimdenkend, zachtvoelend, perfect geïnformeerd, klaarkijkend en warm. Wij zijn vrij, eindelijk vrij, eindelijk vrij! Bevrijd van het juk der instincten.
Fok, daar is Lust! Ga heen, Lust!
Aargh, daar komt Passie! Geile trut! Ophitser! Laat ons met rust!
Wij zijn net zo evenwichtig.
We gaan de goeie richting uit, wij. '
t Is eenrichtingsverkeer, die evolutie, dus het zal wel de goeie richting zijn?!
Op elke lichtvoetigheid voorbereid zijn wij, aan ieders luimen aangepast. Ja! Het is vrij dat wij zijn. Onthecht, jongens! En meisjes.
Hmmm.

Wij koesteren keuzes. onderdanig als heersers. En als Passie en Lust ons toch overmeesteren, dan heeft iedereen daar begrip voor. Jep! Iedereen.

Prachtwezens zijn wij. (Allen lachen. Wat een elegante zoogdieren, zeg!)

Een stuk voor geile middelbare levers met één jonge knaap (die hopelijk sterft op het eind, de eikel).