In Drugs kept me alive schetst Jan Fabre een leven op de rand van de afgrond met de dood. Hoe dichter bij de dood hoe meer pillen, poeders en drankjes het leven moeten schragen. Dat is de situatie waarin de figuur in dit s tuk zich bevindt: hij heeft de dood in het aangezicht gezien en hij besluit te pokeren met de ziekte in zijn lijf: drugs kept me alive. De monoloog is geschreven voor Tony Rizzi, een rasperformer waarmee Fabre ook samengewerkt heeft voor The Sound of One Hand Clapping, Glowing Icons, Da un altra faccia del tempo, Histoire des Larmes, Orgy of Tolerance en Mount Olympus.
Sinds 1991 creëert Jan Fabre met grote regelmaat solowerken voor een aantal van zijn performers, zijn ‘muzen’. Het uitgangspunt is steeds een intieme dialoog tussen de performer en Fabre zelf. Deze soloprojecten ziet Fabre als kunstenaarsmanifesten die zijn persoonlijke mens- en wereldbeeld, en ook zijn kunstenaarschap bevragen.
tekst, regie, scenografie
- Jan Fabre
schrijver
- Miet Martens
performer
- Antony Rizzi
muziek
- Dimitri Brusselmans
kostuumontwerp
- Andrea Kränzlin
technische coördinatie
- Geert Van der Auwera
management, bookings
- Helmut Van Den Meersschaut
- Katrien Bruyneel
productie
- Helmut Van Den Meersschaut
- Antony Rizzi
- Katrien Bruyneel
- Troubleyn / Jan Fabre
coproductie
- Maribor 2012
![[meeuw]](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/ths-sdn/a13Tl00000OIShbIAH_420x275.jpg)
