Etcetera publiceerde reeds enkele van deze teksten. Nu worden ze integraal niet opgevoerd in een theater en gepresenteerd als installatie.

 

Drie oudere acteurs staan op de scène.

Ze staan er nog maar net, maar ze spelen, ze spelen!

Dat ze daar al uren en uren staan.

Ze doen dit zo goed dat ik van mijn stoel val.

Even wil ik me verontschuldigen

en was dit geen toneel

dan had ik mij ook verontschuldigd.

Ik weet het niet, het was een vreemd gevoel,

alsof ik en alle andere toeschouwers in de zaal

te laat waren gekomen.

Ze spelen!

Ik word opnieuw wat kalmer, want ik weet dat ik op tijd ben.

Acht uur stond op het kaartje en het is precies vijf na acht.