Toneelgezelschap Dood Paard speelt deze klassieker van William Shakespeare over jaloezie, liefde en racisme met twee spelers en een technicus. Er is een nieuwe vertaling gemaakt, die hedendaags is en toch dicht bij het origineel blijft. Resultaat is een intelligente en brutale voorstelling vol dubbele bodems, waarin thema’s als jaloezie en vreemdelingenhaat pijnlijk voelbaar worden gemaakt.

In lange onderbroeken en met voor ieder personages een ander sjaaltje spelen Kuno Bakker en Gillis Biesheuvel de scènes over de jaloerse Moorse generaal die door zijn vaandeldrager Iago wordt opgestookt te geloven dat zijn vrouw Desdemona een ander heeft. Ze worden hierin bijgestaan door de Vlaams-Irakese acteur Mokhallad Rasem.

De acteurs wisselen hedendaags taalgebruik af met prachtig vertaalde lyrische poëzie en na scenes met nu eens demonstrerend dan weer ironisch ingeleefd spel, volgt altijd weer waaghalzerige slapstick op een klein podiumpje van losse planken dat dienst doet als toneel, zeilschip en doos van pandora.

“Ik zat zelf op de toneelschool toen Dood Paard in Nederland mee het mooie weer begon te maken. Ik heb met gulzige ogen gekeken en gestolen. Ze hebben ondertussen, zoals Tom Lanoye en Jan Decorte, een zeer eigen stem ontwikkeld om Shakespeare te hertalen. Deze Othello is niet te missen, naar het schijnt, want ik heb hem gemist. Een herkansing dus.” Stijn Van Opstal

door Kuno Bakker, Gillis Biesheuvel, Mokhallad Rasem tekst William Shakespeare vertaling Kuno Bakker, Gillis Biesheuvel