Sit Down Comedy #1 | Oude Meesters is de eerste in een drieluik van Sit-Down Comedies op basis van het proza-oeuvre van Thomas Bernhard zoals Comp.Marius (B) en ’t Barre Land (NL) die zullen maken. Vincent van den Berg en Kris Van Trier spelen samen één monoloog: ze vullen elkaar aan, spreken elkaar tegen of naar de mond, trekken elkaar in twijfel, maken een karikatuur van de ander, en tenslotte van zichzelf. Ze haten alles en iedereen (‘enerzijds’), maar kunnen niet zonder (‘anderzijds’). Dat is de tragedie, maar ook de komedie. 

Marius: “De woede waarmee Thomas Bernhard spreekt, is zoiets als de woede die wij nu voelen. Zijn stem is theatraal en werkt bevrijdend. Tegelijk vertegenwoordigen die woede en humor een unieke stem in het artistieke en politieke klimaat.” 
____

Thomas Bernhard: “Wenen is een cultuurbegrip, ook al is er in Wenen al lang bijna geen cultuur meer, en op een dag zal er in Wenen werkelijk geen enkele cultuur meer zijn, en dan is het nog steeds een cultuurbegrip. Wenen zal altijd een cultuurbegrip zijn, het zal een des te hardnekkiger cultuurbegrip zijn naarmate er minder cultuur is. En binnenkort is er werkelijk geen enkele cultuur meer in deze stad. Deze steeds dommer wordende regeringen, die wij hier in Oostenrijk hebben, zullen er mettertijd wel voor zorgen dat er in Oostenrijk weldra geen enkele cultuur meer is, alleen nog kleinburgerlijkheid. De atmosfeer hier in Oostenrijk wordt steeds cultuurvijandiger, van jaar tot jaar wordt ze cultuurvijandiger en alles wijst erop dat binnen niet al te lange tijd Oostenrijk een volkomen cultuurloos land zal zijn. (...) Het cultuurlicht wordt gedoofd in Oostenrijk, dat zeg ik u, de stompzinnigheid die in dit land al zo lang overheerst, dooft binnen niet al te lange tijd het cultuurlicht. Dan is het duister in Oostenrijk. Maar u kunt zeggen wat u wilt in dit opzicht, er wordt niet naar u geluisterd en als er naar u geluisterd wordt, beschouwt men u als een gek.”