Hoofdpersoon is Victor Schepens, een hoogbejaarde Belg en WO II-verzetsstrijder die al meer dan een halve eeuw in Amerika woont. Omdat hij vreest dement te worden wil hij nog een laatste keer de havenstad bezoeken waar hij is geboren. In de feestzaal van het stadhuis zal hij eerst worden geïnterviewd door twee jonge journalisten, daarna zal hij als eregast de afsluitende speech geven op de Bevrijdingsfeesten. 

De vragen van de journalisten drijven hem tot wanhoop en frustratie. Wat is er toentertijd echt gebeurd? Welk pijnlijk geheim draagt hij al jaren met zich mee? En waarom heeft hij zo lang gezwegen?

Is herdenking van het verleden wel mogelijk zonder verantwoording in het heden?

Victor Schepens is losjes gebaseerd op een bestaande verzetsheld — Charles Schepens. Uiteraard refereert het stuk ook aan het boek van historicus en rector Herman Van Goethem, 1942. Het jaar van de stilte, waarin de bedenkelijke rol van de Antwerpse oorlogsburgemeester Leo Delwaide sr. onomstotelijk wordt aangetoond.

Lanoye schreef deze tekst in opdracht van Theater Na de Dam, een Nederlandse organisatie die de dodenherdenking van WO II artistiek omkadert. Verloren vader werd simultaan door elf gezelschappen gelezen, in heel Nederland, van Internationaal Theater Amsterdam tot Tryater (Leeuwarden). 

Daar komt nu een twaalfde lezing bij. Tijdens de Cultuurmarkt lezen acteurs Herman Gillis, Gorges Ocloo en Anne-Laure Vandeputte de tekst in de Bourla, begeleid door regisseur Guy Cassiers.