Make wine not war

In Irak ondernemen mensen weer voorzichtige pogingen om wijn te maken. Nabaz vertelt over zijn dubbelleven als Iraakse wijnmaker in het artikel op VoA. "Ik hou zelf van wijn. Ik dacht dit is een voordeel, laten we het ontdekken," zei hij.

Deze wijnmakers grijpen terug naar de oeroude traditie uit Mesopotamië. Wijn werd gemaakt in het huidige bergachtige Noord-Irak en Noord-Syrië. Dankzij archeologische opgravingen vond men kleitabletten uit verschillende periodes en kon men de wijncultuur van Noord-Irak weer aan het licht brengen. 

Bittere wijn
Van koningen en koninginnen tot assistent-koks en herdersjongens, iedereen dronk wijn. In het fort van koning Shalmaneser III (859-824 v.Chr.) zou naar verluidt de Pithari, een groot aardewerk vat bedoeld voor opslag, zo’n 15.000 liter bevat hebben om iedereen aan zijn noden te voldoen. De vrouwen van de koning kregen het meeste, zo’n liter per dag.

In een inscriptie beschrijft koning Nebukadnezar II (604-563 v.Chr.) al 'bier van de bergen' de poëtische Mesopotamische naam voor wijn, 'heldere wijn' en de wijnen van acht verschillende regio's. Sommige wijnen, zoals de zogenaamde 'bittere wijn' van Tupliash, een gebied ten oosten van de rivier de Tigris, werden op smaak gebracht met kruiden. 

Huisgemaakt
Na jaren van verwoesting, oorlog en ellende starten enkele Irakezen weer met wijnmaken. Volgens de Internationale Organisatie voor Wijnbouw en Wijnbereiding (OIV) telde Irak in 2011 zo’n 12.000 ha / 29.600 hectare aan wijnstokken, voornamelijk voor rozijnen en tafeldruiven. 

Van die druiven kopen enkele durvers zeer kleine aantallen op om daar huisgemaakte wijn van te maken. De staatsgodsdienst in Irak is de islam, voor moslims is het dus verboden wijn te maken, te verkopen en te drinken. Deze wijn wordt onder de radar gemaakt, gedronken en zelfs verkocht aan het buitenland. Wie weet wordt jouw volgende fles een Iraakse wijn?

bron: Robinson, J. (2006). The Oxford companion to wine. Oxford: Oxford University Press.

Geschreven door Thea Cipido