Ze studeerde af met het exhibitionistisch Solace. Ze won er de TAZ-Jong Theaterschrijfprijs en de Artes Jongtheaterschrijfprijs mee. Nadien maakte ze Vast glowing empty page en in 2016, samen met Jesse Vandamme, ÜBERDRAMATIK, een “spannende exploratie van de universaliteit van het gemis”. Hannah zocht in die voorstellingen het extreme op, zowel in de verstilling en het meditatieve als in het choquante.
Levitations (2017), een solo die ze schreef en speelde, luidde een nieuwe fase in haar werk in. Het is een eerste, hallucinogene stap in een zoektocht naar een fundamenteel andere omgang met de dingen. Opmerkelijk is de intrigerende bewegingstaal waarmee De Meyer haar woorden kracht bijzet. Steven Heene in TAZette: “Een wellustig kronkelende trip langs pieken en dalen in De Meyers rijke verbeelding.” Met het indrukwekkende new skin (2018), opnieuw een zelfgeschreven solo, krijgt deze zoektocht een uitgesproken maatschappelijk karakter. Hannah De Meyer vertrekt expliciet vanuit haar bewondering voor een jonge generatie anti-racistische schrijvers, economen en klimaatactivisten. Ze voelt zich verbonden met hun woede en verontwaardiging, maar ook met de tedere vastberadenheid waarmee ze hun alternatieve verhalen maken over succes en welvaart en hoe een welvarende maatschappij er zou kunnen uitzien. Het leverde haar een selectie voor het Theaterfestival 2019 op. ("new skin is een sterk staaltje theater: één vrouw die een alternatieve geschiedenis – in de vorm van een fantasy verhaal – totaal geloofwaardig brengt, en je op de koop toe de gedachte bijbrengt dat op deze planeet, ook zonder God, alle leven en alle dingen intens verbonden zijn. Dat lukt film nooit." – Juryrapport)
De tekst van new skin is geënt op theoretische werken van o.a. Achille Mbembe, Donna Haraway, Anna Tsing en Ursula Le Guin. De publicatie new skin / Levitations maakt dit netwerk van companion authors zichtbaar in beelden en citaten. Ine Meganck en Chloé D’hauwe tekenen voor de vormgeving.
In september 2019 cureert ze de happening MOIST. Samen met Dina Dooreman nodigt ze beeldend kunstenaars, wetenschappers en performers uit met werk dat resoneert met het hare. O.a. Maika Garnica, Liew Niyomkarn, Melanie Bonajo, Sietske Van Aerde, Lieze Roels en Rosa Lambert gingen in op haar uitnodiging. MOIST is een van de uiteenlopende vormen waarin De Meyer op zoek gaat naar verbindingen tussen tekst en beweging, sensorialiteit en theorie, tussen ecologie, community building, feminisme en posthuman narratives.
In februari 2020 creëert Hannah De Meyer hi baubo, samen met o.a. Adina Macpherson, Koba De Meutter, Sietske Van Aerde en Chloé Dhauwe. Baubo is een mythologische figuur die geassocieerd wordt met humor, weelderigheid, regeneratie en genot. Al sinds de prehistorie duikt ze op in de vorm van benen figuurtjes, in rotstekeningen en in verhalen. hi baubo is een meanderend en weerbarstig universum. Een wereld waar lichamen lachend uit elkaar vallen, en waar de brokstukken met elkaar versmelten tot bizarre constellaties.
"In haar fantasierijke voorstelling hi baubo, grijpt Hannah De Meyer de mythische figuur Baubo aan om een nieuwe blik op ecologie te werpen. – Ciska Hoet in De Morgen , 6 februari 2020
Voor mei 2022 bereidt Hannah de Meyer een nieuwe productie voor, Spirits & Pleasures, een toekomstvisioen waarin mens en materie nieuwe verhoudingen aangaan en ruimte ontstaat voor andersoortige sensaties.
Hannah deed ondertussen stage bij Ivo van Hove (Kleine zielen) en bij Amanda Pina (Danzas Climáticas).
Volg hier de projecten van de vier P.U.L.S.makers, hun werkproces en hun dialoog.
