1095 is een tekst van dichter Victor Lauwers, gebracht door Lisaboa Houbrechts & Kuiperskaai.

Ze lieten zich eerder al opmerken door hun uitbundige acteer- en beeldtaal. In potige stukken zoals The Goldberg Chronicles (2014) en The Winter’s Tale (2016) exploreert de groep – fris en brutaal – de wisselwerking op scène tussen theater, beeldende kunst, choreografie, kostuum, performance en muziek.

1095 voert ons naar de elfde eeuw. Een jonge Benedictijnermonnik, Benny, ontvlucht de abdij van Gent en reist als banneling door Europa. In datzelfde jaar 1095 geeft Paus Urbanus II in het Zuid-Franse Clermont een berucht sermoen waarin hij het volk aanmaant om de heilige stad Jeruzalem te bevrijden van de vijand van elke gelovige: de moslim. Het is hier dat de oproep tot de kruistochten wordt gelanceerd. 1095 is een verhaal over het mysterie dat een tijdsgeest ademt, over gematigdheid en extremisme. Het wordt een fysieke voorstelling waarin de brute regie centraal staat. Lisaboa Houbrechts wil de menselijke interactie reduceren tot de essentie: het voelbaar maken van pure, rauwe emoties. Het resultaat is een bevreemdende reis van Vlaanderen naar de Loirestreek, via Barcelona, naar het verwoeste kalifaat van Cordoba. 1095 is geen realistisch theaterstuk, maar onderzoekt zijn verhouding tot de werkelijkheid. Het gaat over vervreemding en de toeeigening van de geschiedenis. Is er zoiets als een historische performance? Hoe beweegt een lichaam dat alle eeuwen overleeft?