"Het duo Bakker-Rasem vult elkaar naadloos aan, en tonen zich rasentertainers. Zware thema’s worden niet geschuwd, maar ze worden wel lichtvoetig behandeld. "

"Het is de verdienste van de twee theatermakers dat ze hun verschillen verder tillen dan de voor de hand liggende culturele diversiteit."

"Ondanks het ongemak dat het meningsverschil over kunst en leven teweegbrengt keren de mannen telkens terug naar die oprechte omarming van de ander. De voorstelling wordt zo een ontroerende ode aan gelijkwaardige uitwisseling van ideeën."

"In Bakker herkennen we veelal de nuchtere westerling, Rasem zet daar de gevoelige Irakees tegenover die in alles de poëzie opzoekt. Maar de makers zijn niet in die tegenstelling blijven hangen. Zoals aan het eind een cellosonate van Brahms prachtig blijkt te matchen met een Arabisch lied, zo spreekt uit De verse tijd een voortdurende nieuwsgierigheid naar elkaar en naar elkaars wereld, en dat doet goed."

"'De verse tijd' is een mooie voorstelling van twee mannen die hun verschillen niet verbloemen maar liefdevol aftasten en die zoeken naar de momenten waarop hun levens elkaar raken en verrijken."

"Een terugkerende omhelzing - dat is wat de voorstelling De verse tijd nog het meest typeert. Twee mannen in gesprek over tal van onderwerpen, en tussendoor steeds die omhelzing. Als broeders, vrienden, zielsverwanten. Het is een fraai beeld, dat deze dialoog tussen de Nederlandse acteur Kuno Bakker en zijn Vlaamse collega Mokhallad Rasem illustreert."

"jaarlijstjes: de critici over seizoen 2018-2019 Sander Janssens: "De verse tijd van Dood Paard en Toneelhuis: een expliciete, integere en kwetsbare poging om met de ander samen te leven, ook als je elkaar niet begrijpt." Wendy Lubberding: "Engagement met een maatschappelijke insteek kan soms als kunstwerk te schematisch uitpakken. Maar engagement kan ook vanuit iets kleiners groeien, tussen twee mensen die ondanks dat ze elkaar soms niet begrijpen, toch willen dat het goed blijft tussen hen. Dat leidde tot een krachtiger en meer geslaagde voorstelling, De verse tijd van Dood Paard en Mokhallad Rasem. Ineens ging dat over veel meer dan die twee mannen." Karin Veraart: "Tussen een heel aantal voorstellingen met een waaier aan maatschappelijk betrokken thema’s, sprong De verse tijd van Dood Paard (Kuno Bakker) en Toneelhuis (Mokhallad Rasem) eruit in hun zachtmoedige vastbeslotenheid de ander te willen begrijpen. Een stuk over de mogelijkheid en het belang van het omarmen van de ander en het vrolijk vieren van de verschillen.""