"Wij allen immers zijn van nature dromers, broeders van de troffel, bouwheren van nature" (B. Schulz)

'Wandelen op de Champs- Elysées (...) als iedereen dronken is', begint hier en nu. Het werpt een blik op de mens zoals hij is, was en waarschijnlijk altijd zal zijn: angstig, eenzaam en zo zondig als de diepste zee diep is. Het is, kortom een verhaal over ons en, naar wij vermoeden, ook over U.

We volgen een viertal mythische figuren (de Kraanman, Het Mentale Concept Bakkie, de Blinde Vliegvrouw, De Blauwe Kunstenaar) die zich langzaam maar zeker pijnlijk bewust zijn geworden van wat hier boven staat beschreven... En het maakt hen bang. Het vervult hen van doodsangst. Letterlijk. De angst om te sterven vliegt hen naar de strot. Want staat niet ergens geschreven dat voor wat men ‘hierboven’ aan zonden misdoet, men ‘beneden’ in omgekeerde evenredigheid wordt beboet?

Elk van de vier start een persoonlijke strijd. Ze gaan op zoek naar een manier om de dood te bezweren, of beter: het leven te overleven. 

‘Wandelen op de Champs-Elysées...’ is een beeldende voorstelling die losweg gebaseerd is op de ‘pina Commedia’ van Dante Alighieri (het boek waarin de schrijver zijn reis naar het midden van de hel beschrijft).