Die eeuw waarin de dichter Hugo Claus, toen heel even, volgens zijn criticasters, amechtig strijd leverde voor de hegemonie van het woord in het theater, waar hij, zijn aard getrouw, niet zonder ironie met humor en inzicht in dat bizarre wezen “mens” een aangrijpende tekst schreef voor alle tijden over oorlog, liefde en jaloezie, gemis, verdorvenheid, geloof en gruwel."
Jan Decleir
"Nog altijd kunnen weinigen zo bedaard spuwen of galmend prevelen als Decleir, terwijl het echte stuk zich afspeelt tussen de lijnen van zijn gezicht."
"Wat me eigenlijk het meeste raakte was niet zozeer de taligheid van deze twee grootmeesters Claus en Decleir. Daar was ik al van overtuigd. Het is de naaktheid die me trof. De tedere en soms wankele bewegingen omgeven door die gewelddadig gebeitste taal. "
"Als vakman kent Decleir zijn gereedschap: zijn zalvende basstem wekt intuïtief sympathie op, zo charmant en charismatisch speelt hij dit wangedrocht."
"Je kunt op een podium de grootste smeerlapperijen brengen of de mooiste dingen en alles wat daartussen ligt. Het is een vrijplaats. Er overkomt je niets. Je wordt er niet gebombardeerd. Voorlopig."
"Theatergrootheid Jan Decleir voert opnieuw de monoloog 'Gilles' op, geschreven door Hugo Claus in 1988, speciaal voor hem. Maar nu, 37 jaar later, is het anders. Culture club ging kijken naar zijn laatste try-out."
Downloads
tekst
- Hugo Claus
spel
- Jan Decleir
bewerking
- Jan Decleir
live muziek
- Fanfare Toeterdonk
uitvoerend producent
- Toneelhuis
originele première
- 18 februari 1988, Muntschouwburg Brussel
- in een productie van De Dolage vzw ism De Munt
![[meeuw]](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/ths-sdn/a13Tl00000OIShbIAH_420x275.jpg)