In Het litteken lip ontvangen drie mannen elk een brief die in 1790 naar hen is verstuurd. In die brieven staat precies beschreven wat de drie mannen op ieder ogenblik doen en denken. Wat volgt is een avontuurlijke zwerftocht doorheen even groteske als filosofische fabels.
Het is het begin van een kernreactor in te veel bedrijven, een metafysische thriller zonder metafysica, de vertelling van de veranderingen of een machinerie die alles openspreekt (zelfs de eenvoudigste peterselietros). Zonder hoop en zonder vrees.
“Het litteken lip is grappig zonder plat te zijn, filosofisch maar nooit hoogdravend, ontroering zonder melodrama. (…) Dit toneelstuk dendert als een trein, raspt als schuurpapier en bijt als een venijnige tekkel.” Liv Laveyne in Urbanmag
Remake Het litteken lip verrast en verwart op het hoogste niveau. (...) Het litteken lip is geen voorstelling, het is een andere wereld waar je als vanzelf in glijdt.
"Pieter De Buysser heeft een vernuftige tekst geschreven, waarvan je in eerste instantie geniet omwille van de zinnelijke en vrolijke poëzie, maar die je naderhand nog heel wat intellectueel plezier verschaft. Lampe heeft de boodschap van zijn meester Kant goed begrepen: 'Begrippen zonder zinnelijke voorstellingen zijn leeg, maar zinnelijke voorstellingen zonder begrippen zijn blind.'"
van
- Olympique Dramatique
- Pieter De Buysser
- Wouter Hendrickx
- Adriaan van den Hoof
tekst
- Pieter De Buysser
spel
- Geert Van Rampelberg
- Stijn Van Opstal
- Wouter Hendrickx
scenografie
- Stef Depover
lichtontwerp
- Jan Bijvoet
- Mark Van Denesse
productie
- Lampe
- Toneelhuis
met de steun van
- Haute Coiffure
- Monty
- de Vlaamse Gemeenschap
uitvoerend producent
- Toneelhuis
