In navolging van haar eerdere voorstelling Up Your Ass (een cocreatie met Nona Demey Gallagher) bijt ook The Truthful zich vast in observatie en waarheidsvinding. Aan de hand van gevaarlijk realistische inzichten, mede opgetekend uit de mond van haar oom, prediker Dr. Nasir Siddiki, verbeeldt de voorstelling wat zich aan complexe materie samenklontert rond het begrip religie, kleine wonderen en grootschalig woekerende religieuze conflicten.  
 
Ook de aantrekkingskracht van het actuele alt-right denken en het begrip devotie als fenomeen binnen de politiek en popcultuur zijn onderzoeksterreinen binnen de voorstelling, geregisseerd vanuit een genadeloze vertalings- en vertellingsdrang. 
  
Met charisma, massabijeenkomsten en capitulatie als grote inspiratiebronnen landen we als publiek collectief op het hellend vlak tussen geloof, waarheid en waanzin. Siddiki en componiste Elisabeth Klinck behandelen klank en muziek als de sublieme kracht om mensen te verbinden, te verblinden en te verleiden om mee te gaan in een immersieve beleving die de gesproken taal of het klassieke discours overstijgt en als dusdanig de toeschouwer ook lijfelijk raakt. De creatie omvat anachronistische kostuums, met ‘larger than life’ elementen, die de cast transformeren in hyper-geësthetiseerde halfgoden.  
  
Zoals steeds schuilen in het veelzijdige werk van Siddiki talloze referenties aan kunstenaars die ze bewondert. Als verborgen ‘easter eggs’ zullen in The Truthful verwijzingen te ontdekken zijn naar Susan Hillers' Belshazzar's Feast, De Duivelsverzen van Salman Rushdie (uit hetzelfde deel van India afkomstig als de grootvader van Siddiki), Hilma af Klint (die haar schilderijen bezielde met spiritualiteit), Judy Chicago, Kanye West, Daniel Johnston en RuPaul, de hedendaagse dragprofeet en het toonbeeld van de nieuwe liberale American Dream, die ons toeschreeuwt: “succes, succes, succes!”.