Mokhallad Rasem: “When I read Hamlet, I recognized my own story. The essence of the play is a son who tries to find a way of coming to terms with the death of his father. I was in Belgium when my father died. I watched the funeral on television. It was very strange to see the pictures; there was a partition between us, a wall. I couldn’t say goodbye to him, he was constantly in my thoughts. In this play I bring together my reality and Hamlet’s, perhaps that’s a good way of saying goodbye.”
Hamlet Symphony: Mokhallad Rasem eert zijn overleden vader
Voor Mokhallad Rasem is het overlijden van zijn vader, van wie hij geen afscheid heeft kunnen nemen vanwege de oorlog in Irak, het vertrekpunt van zijn voorstelling. Hij onderzoekt niet alleen het stuk van Shakespeare maar ook zijn eigen familiegeschiedenis. Rouw om de dode vader staat centraal in de voorstelling die zich beweegt tussen theater en dans, tussen ritueel en repetitie, tussen droom en werkelijkheid. Of hoe druk je je verdriet en je woede uit: door woorden, door tranen of door dansen?
