"Maar het zijn vooral de acteurs zelf die van Poquelin II een goed stuk maken. Misschien houden we wel van Van Opstal en co. Om het ritme dat ze in hun woorden leggen. Om het ongelooflijke talent dat ze hebben. En door de mensen van wie we houden, laten we ons makkelijk overtuigen. Dat wist Molière 300 jaar geleden al."

"Stan verplaatst ons naar het rumoerige theater van de 17de eeuw, toen acteurs niet op een overdrijving meer of minder keken, tot jolijt van het publiek. "

"'Poquelin II' ademt helemaal de sfeer van de 17de eeuw uit. (...) En toch heeft 'Poquelin II' niks ouderwets. (...) De grappen en levenswijsheden worden als een ratelend geweersalvo 2,5 uur lang door een formidabele cast - het spelplezier spat van het kleine podium - op het publiek afgevoerd. Ga het zelf zien."

"Het Vlaamse gezelschap Stan brengt als tweeluik de karakterkomedie De vrek ( L’Avare , 1668) en de balletkomedie Le Bourgeois gentilhomme (1670). De combinatie is verrassend en in theatraal opzicht een briljante vondst: de stukken vullen elkaar aan, spiegelen elkaar en de personages lijken moeiteloos van de ene komedie over te lopen in de andere."

"Molière schreef heel ruw toneel met schetsmatige personages. Als je het vergelijkt met een schilderij zijn het dikke verfstrepen en felle kleuren, geen kleine nuances. Als acteur is dat heel plezierig. Niks in de handen, niks in de mouwen, acteren zoals het vroeger was."

"De planken, de kostuums, de toneelgordijnen, de tekst, de zeden... Alles staat op losse schroeven in Poquelin II waarin tg STAN twee stukken van Jean-Baptiste Poquelin (beter bekend als Molière) met een aan carnavalswaanzin grenzende gretigheid in de mix gooit. En of dat vuurwerk oplevert!"

"Werken met tg Stan is een lang gekoesterde droom die uitkomt."

"Theatergezelschap STAN brengt Molière weer tot leven in de Bourla" - Herbekijk het videoverslag van de repetities."

"Molière is het brute geweld, is een ode aan de toneelspeler, het toneelspelen pur sang. Molière is de schrijver van de overdrijving en dat is iets dat ons als toneelspelersgezelschap op het lijf is geschreven."

"Deze avond van Vlaamse zotten biedt een type vitaal totaaltheater dat, als we niet uitkijken, langzaam maar zeker spaarzaam begint te worden."

"Om te illustreren hoe modern Molière is: dat mijn personage in L’avare, Monsieur Jacques, tegelijk koetsier en kok is, is geen dubbelrol die wij zelf hebben geïntroduceerd. Molière heeft dat zo geschreven: om duidelijk te maken dat de vrek te gierig is om meer personeel te betalen, maar ook om zijn geldschieters subtiel te laten weten dat hij meer acteurs kon gebruiken."