"Meirhaeghe zoekt naar een ‘ander’ theater dan het soort drama dat rechtlijnig op een conclusie afstevent. Een zoektocht naar een subversieve beeldpoëzie, maar wel met de grote middelen en met alle mogelijkheden (dans, spel, mime) van het grote podium. "

"Meirhaeghe is op zijn best als totaalkunstenaar, wanneer hij de theaterruimte met licht, rook, sferische muziek en zelfs vuur omtovert tot één grote kosmische installatie, met de telescoop als dramatische kern die ons confronteert met wat ons overstijgt."

"There are many beautiful things in the universe. Some are majestic and grand, making us think outwards, others are humbling and small, drawing us inwards. In his new show, Benjamin Abel Meirhaeghe is combining both, once again bridging different genres, ideas and themes."

"Het is interessant hoe Meirhaeghe futuristische elementen in dialoog brengt met het verleden. (...) Het is een verfrissende beeldtaal die een voorstel doet om minder rechtlijnig over tijd en ruimte na te denken."

""De hele voorstelling nodigt uit om je verbeelding aan te spreken, iets wat we vandaag veel te weinig doen. Uiteindelijk is het dankzij die verbeeldingskracht dat de mens evolueert.""

"Ik heb acht mensen samengebracht die op een punt in hun leven staan waarop ze zichzelf moeten heruitvinden. Ze storten zich in scènes die een cruciaal moment uit hun evolutie en die van de mens verbeelden."

"Als je erover nadenkt, is het waanzin dat die James Webb-telescoop een verlengde van ons oog is waarmee we lichtjaren ver kunnen kijken. Daar zit iets hoopvols in en dat is precies wat we met de voorstelling willen uitdragen."

"Theatermaker Benjamin Abel Meirhaeghe brengt een dynamische groep performers samen in een muzikale trip. Ditmaal met een thema, dat al even ondoorgrondelijk is als de titel: het kosmische. Reportage tijdens de repetities."